Wat een dag! Zaterdag 13 mei 2023; onze jubileumshow ter ere van ons 35-jarig jubileum (in 2020).
Eindelijk, na (mede door Corona) jarenlange voorbereiding mochten we los; en dat is behoorlijk gelukt ook!
Voor de diverse commissies begon het al rond een uur of tien/elf. De broodjes voor de lunch werden gesmeerd, de geleende bus werd volgeladen met instrumenten, rekwisieten en apparatuur en op het podium in De Hofnar werden de lijntjes, de kruisjes en de stipjes gezet. Daarnaast werd de foyer van De Hofnar omgebouwd tot een vertrekhal van luchtvaartmaatschappij Cascadian Airlines, inclusief een incheckbalie en een beveiligingspoort(je).
Rond 12 uur kwam iedereen binnendruppelen zodat het grote “make-uppen” en testen kon beginnen. De technici van De Hofnar waren druk in de weer om te zorgen dat het geluid en licht goed zouden gaan werken en dat de filmpjes goed werden weergegeven. Wat heerlijk om met zijn allen zo bezig te zijn voor het grote moment.
Er werd flink “ge-sound-checked” en er moesten toch nog even wat puntjes op de i gezet worden bij een paar liedjes, maar rond 6 uur was alles klaar voor de voorstelling.
We zijn gezellig met z’n allen even een hapje gaan eten zodat ook de inwendige mens lekker verzorgd werd. Bij sommige mensen begon de gezonde spanning al wel te komen: we konden niet wachten om te beginnen.
Vanaf 19.00 begon het publiek de bijna uitverkochte Hofnar binnen te stromen en konden ze hun boardingpass en kotszakje (voor een turbulente vlucht) in ontvangst nemen. De strenge beveiliger (een acteur die natuurlijk voor ons in de weer was) pikte er sommige mensen uit die even door het poortje moesten en ja, soms veroorzaakte dat een hoop herrie en hilariteit.
Om 20.15 zat iedereen in de zaal en werd het publiek geconfronteerd met een verhaal over puzzelstukken die over de hele wereld gehaald moesten worden. Het verhaal werd met een mooie diepe stem gebracht door een verteller, gefilmd in iets wat het meest lijkt op een ouderwets notariskantoor. We moesten dus op reis! Na een dwingende ‘last call’ zat ook de hele zanggroep in het vliegtuig en kon de reis beginnen.
Het eerste nummer was “vlieg met me mee”, wat in de zaal enthousiast werd meegezongen en bewogen. Op het scherm leek het alsof we met z’n allen in een vliegtuig zaten. En het publiek werd daar ook helemaal in mee gezogen. Na nog een stukje verhaal konden we eindelijk beginnen met ons eerste echte nummer, “My Immortal”. De zaal kreeg door dat dit om serieus zingen ging en was tijdens het nummer doodstil, maar toen de laatste klanken waren uitgestorven barstte iedereen uit in een luid applaus. De toon was gezet!
Het ene na het andere nummer kwam er goed uit. De choreo liep op rolletjes, de acteurs zweepten het publiek op om nog meer energie op te wekken, om de virtuele batterij (die telkens leegliep) weer op te laden. De danseressen zwierden door de nummers heen alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. En toen was het ineens pauze. Ik heb nog nooit zo’n snel uur meegemaakt.
In de pauze kreeg het publiek de mogelijkheid om wat te drinken én om zeer bijzondere aankopen te doen van de taxfree kar van onze charmante stewards. Dat het publiek in de pauze goed opgeladen was konden we goed merken. We hadden een leuke act verzonnen om “We Will Rock You” op te bouwen maar het publiek had dat binnen 10 seconden door en begon het lied spontaan te zingen. Het instrumentale intermezzo “Black Magic Woman” was een mooie afwisseling, waarbij ons vaste combo versterkt werd door maar liefst 2 cello’s bespeeld door 2 Irissen, dirigente Marga op dwarsfluit én onze tenor Twan op gitaar. Bovendien maakten de meiden van dansgroep ‘Dance Giving’ er een visueel feestje van.
Verder waren er na de pauze alleen maar hoogtepunten. Het publiek werd steeds enthousiaster en dat stak ons weer aan, zodat we het nog leuker vonden en nog meer konden stralen. Maar aan alle mooie dingen moet ook een einde komen. Dus onze terugreis naar Eindhoven Airport werd ingezet. Nadat we een daverend applaus in ontvangst hadden genomen, moesten we natuurlijk een toegift geven en die was er dan ook in de vorm van “We Go Together”. Altijd leuk om zo’n geweldige avond swingend af te sluiten.
We kunnen met trots terugkijken op een geweldig concert waar door veel mensen hard aan is gewerkt om er een succes van te maken. Dit smaakt naar meer!
Jos